Met het stedelijk zwembad krijgt Ronse er een sportieve en recreatieve trekpleister bij. Het nieuwe complex situeert zich op de overgang tussen stedelijk en groen gebied, als een uitbreiding op de bestaande sportvelden en sporthal ’t Rosco. Het voegt zich naadloos in de richtlijnen van het masterplan en tilt het tegelijkertijd ook naar een hoger niveau. Het nieuwe ‘zwembad’ opent zich naar de buitensportvelden en de Finse piste. Door een slimme aansluiting op de bestaande inkomhal komen alle sporttakken samen. ’t Rosco transformeert van sporthal naar sportcomplex.
Het gebouw zelf is een zwevend complex, losgekoppeld van de bestaande sportinfrastructuur maar functioneel verbonden door een glazen tussengebouw. Hierin bevindt zich de gecontroleerde toegang en de uitbreiding van de bestaande cafetaria. De patio in die ‘verbindingsruimte’ biedt direct zicht op het zwembad en de achterliggende groene omgeving. Het natuurlijke niveauverschil van het groengebied wordt opgenomen in het zwembad zelf, waardoor dat bijna vanzelfsprekend in de site geïntegreerd wordt.
Het ontwerp werd gedragen door een eenvoudig principe: één groot luifeldak, waaronder (en waarop) alle zwembadfuncties worden gegroepeerd in een heldere structuur. Het dak bestaat uit een orthogonaal grid van gelamelleerde houten balken van 1m75 hoog. Elke cel van dit reguliere balkenrooster meet 1m75 bij 1m75 en heeft naast een structurele betekenis ook een organisatorische orde in het vrije plan: alle ruimtes, daklichten en box-volumes zijn op de dimensies van het dak afgestemd. Deze structuur creeëert een mooi evenwicht tussen een genereuze en open plattegrond van het zwembad enerzijds en de beslotenheid van de bestaande sporthal anderzijds.
Uit de heldere ontwerpstructuur vloeit een grote transparantie voor de gebruikers voort, wat noodzakelijk is gezien hun grote diversiteit. Ruimtes kunnen samen of apart worden ingezet naargelang het soort activiteit. Door het strategisch plaatsen van gevelopeningen, en het afwisselen tussen open en gesloten volumes, ontstaat er voor elk gebruik telkens een optimale daglichttoetreding, interne zichtbaarheid, contact met de buitenomgeving en de nodige privacy. We kunnen van een compacte architectuur spreken, waarin alle functies samenkomen. De heldere structuur bood de mogelijkheid accenten te leggen waar wenselijk en de architecturale kwaliteit van het gebouw te maximaliseren.
Een ander belangrijk uitgangspunt van het ontwerp was de grote lichtinval. De patio biedt door de centrale ligging een zicht doorheen het hele gebouw. Er ontstaat een licht en transparant volume. De scheiding van de verschillende gebruikersstromen heeft hier geen invloed op. De meer private ruimtes zoals de kleedkamers zijn voorzien van daklichten zodat ook deze ruimtes voldoende daglicht hebben.
Mindervaliden kunnen optimaal gebruik maken van het zwembad. Voor een goede toegankelijkheid is er een lift voorzien in het bad en zijn er voldoende aangepaste sanitaire voorzieningen aanwezig.
Het is duidelijk dat het ontwerp voor Zwembad Ronse niet stopt of begint bij de voordeur ervan. Het voorplein en de parking spelen bij de beleving van het sportcomplex een even belangrijke rol als het gebouw zelf. De bestaande sporthal is vooral naar binnen gekeerd. Door het nieuwe ontwerp naar buiten te richten, wordt de openheid letterlijk en figuurlijk maximaal. Want zien sporten doet sporten.
