Het betreft de bouw van een rijwoning die wat achteruit gelegen is.

De architecturale uitdrukking weerspiegelt zowel de stedenbouwkundige eisen als die van de site en de bouwheren.

Terwijl de woning, om intimiteitsredenen, eerder gesloten is aan de straatkant, opent ze breed naar de tuin toe. De achtergevel benut de oriëntatie bovendien maximaal door een spel van opeenvolgende inspringingen.

De ruimtelijke organisatie van het gebouw beantwoordt aan de behoeften van het nieuw samengestelde gezien dat tot 7 personen kan tellen. Een centraal volume huisvest de gemeenschappelijke leefruimten op de benedenverdieping en de oudervertrekken op de verdieping. De tieners nemen hun intrek op de 1e verdieping boven het rechterfronton. Ze kunnen er naartoe via een privétrap vanaf de inkomhal, of vanuit de gemeenschappelijke ruimten via de gaanderij op de voorgevel. De jongsten worden op hun beurt op de 2e verdieping ondergebracht op het linkerfronton, die rechtstreeks in verbinding staat met de ouders. De speelkamer, die rechtstreeks toegankelijk is vanuit de 2 eenheden, is de ontmoetingsruimte van de kinderen.

Bovendien drong de keuze voor een structuur in genageld massief hout zich op vanwege zijn vormelijke flexibiliteit, zijn stabiliteit op het vlak van afmetingen en snelle plaatsing. Omhuld met 20 cm verstevigde isolatie en uitgerust met performante beglazing haalt het huis het niveau van bijna energieneutrale woning. Een kleine verwarmingsketel op stadsgas, een houthaard en zonnepanelen vullen elkaar aan om aan de weinige energiebehoeften te voldoen.