De entree bevindt zich in een hal op dubbele hoogte die een rotuleverbinding genereert met het bestaande auditorium, ontworpen als een bijgebouw. Deze rotule speelt de rol van scharnier tussen het oude en het nieuwe gebouw, door het bestaande auditorium af te breken (waarvan de daken moeten worden gerenoveerd en de akoestiek en het ventilatiesysteem moeten worden verbeterd).
De nieuwe auditoria worden geïnstalleerd op de begane grond om rijen banken te kunnen bouwen langs de natuurlijke helling van het terrein en waarbij de eerste etage gelijkvloers wordt gehouden met het bestaande gebouw. De extensie van het gebouw dat perpendiculair is met het bestaande creëert een nieuwe openbare ruimte buiten. De toekomstige ontwikkeling van een groene promenade die de twee verbindende loopbruggen met het stadscentrum verbindt, wordt een toegang voor voetgangers en fietsers tot het voorplein. Het project streeft naar het navolgen van bepaalde principes van zijn voorganger maar met een hedendaagse toon. De omvang van de extensie start met een abstractie van het oude gebouw, een massief volume (R+1) waarboven een dak « drijft » op een lichte etage.
De nieuwe extensie neemt baksteen als element voor het uitdrukken van zijn stevigheid en zijn relatie met de bebouwde omgeving. De openingen aan de gevel zijn verschillend al naar gelang de functies en oriëntaties, waardoor een serie vibraties en variaties op deze plaat van bakstenen ontstaat die curiositeit moet opwekken en aantrekkelijk is voor het oog.