LAUREAAT ARCHITECTUURWEDSTRIJD herbestemming kantoorgebouw.

Laureaat architectuurwedstrijd, 2013.

Het Tolhuis heeft momenteel een grote impact op de directe omgeving. Een transformatie van dit gebouw geeft de mogelijkheid om de ervarings- en leefkwaliteit voor de omgeving en de naaste buren te verbeteren, een elegant landmark te creëren voor de stad en een aangename, duurzame thuis te zijn voor de gebruikers.

Het huidige Tolhuis is zwaar, log en donker, het straalt geen elegantie en verfijndheid uit. Het gebouw beïnvloedt de belevingskwaliteiten vanop de Sint-Paulusplaats. De twee zijstraten worden door het uitpuilende karakter van het gebouw met erkers als zeer nauw en somber ervaren.

Door een transformatie van het bestaande volume te laten luisteren naar de verschillende noden van deze omgevingsfactoren, ontstaat een sokkel met een bovenbouw.

De massieve sokkel met inpandige terrassen, bekleed met wit-grijze natuursteen, sluit mede door zijn verticale modulatie van 7.8m nauw aan bij de stedelijke omgeving van de St.-Pietersvliet, de St.-Pietersstraat en St.-Paulusplaats. De transparante plint wordt vooral opgebouwd uit glasvlakken en een wit grijze natuurstenen bekleding ter hoogte van de kolommen. De kolommen staan vrij aan de kant van het St. Paulusplein en creëren zo extra openbare ruimte.

De nieuwe bovenbouw verkrijgt de nodige elegantie door een spel aan te gaan met zijn omgeving. Als antwoord op de gabarits van de tegenoverliggende buren, ontstaat een volumetrie van 4 losgetrokken en tegenover mekaar verschoven structuren. 4 ‘Torens’ van verschillende hoogtes, georiënteerd naar de zon, zorgen voor de nodige integratie en articulatie. De 4 slanke en verticale torens zweven als wolken boven de massieve sokkel. De opaal gestreepte glazen gevelbekleding reflecteert de lucht en wolken, en vormt een ijl en fragiel geheel.

Bij verdeling van de functies over de verschillende niveaus werd ingespeeld op de specifieke noden van elke bewonersgroep wat betreft oriëntatie, licht en zicht. Hierdoor krijgt elk niveau een eigen relatie met de omgeving, het plein en de kaaien. Omgekeerd ervaren de voorbijgangers en bezoekers ook een boeiend en divers geheel. De totaliteit werd aangepakt met een maximale flexibiliteit tot inrichting.

Daktuinen verfraaien de horizontale geveldelen, zijn een ecologische troef, en creëren bijkomende kwalitatieve buitenruimtes voor de bewoners/gebruikers.