De eerste aanzetten voor het stedenbouwkundig ontwerp van deze site vinden hun oorsprong bij het oeroude concept voor stadsontwikkeling dat reeds bij de Romeinen als basis gold voor de ontwikkeling van een stad of stadsdeel, namelijk een dambordpatroon met een evenwijdige straten en rechthoekige bouwpercelen. Er werd onderzoek verricht naar de waaswijdte van het grid en het huidige voorstel combineert de optimale invulling voor de site met een menselijke schaal voor de bouwblokken.

Het grid werd vervolgens verder ‘gekneed’ door bepaalde doorgangen op te heffen. Hierdoor ontstaat een minder strak schema met meer variatie en verschillende interessante doorzichten die steeds een ander soort eindpunt krijgen. Door de helling van het terrein, waar het stratenpatroon als een soort net over geplaatst wordt, is op elke plaats het perspectief anders wat zorgt voor een afwisselend straatbeeld. Een groene corridor verbindt de inkomzone van het terrein in het zuiden met de tegenoverliggende, lager gelegen, hoek in het noorden. Dit gebeurt door bouwblokken of delen van bouwblokken vrij te houden en in te vullen met groene open plekken. De tegenoverliggende hoeken worden ingevuld met iets grootschaligere volumes in een uitgestrektere groene zone. De overige bouwblokken worden daarentegen ingevuld met grondgebonden woningen en dit in de vorm van open, halfopen en gesloten bebouwing.

De combinatie van enerzijds de groene gemeenschappelijke zone met daarin de niet-grondgebonden wooneenheden op de uithoeken en anderzijds de grondgebonden woningen met privétuinen, en dus privégroen op de overige delen van het terrein, zorgen voor een algeheel groen beeld. Men kan hierdoor echt spreken van wonen met een landelijk karakter. Het gemeenschappelijk groen vormt het verlengstuk van de eigen tuin of terras met voldoende plaats om te spelen, te sporten, te verpozen of gewoon te vertoeven. De verschillende groene “eilandjes” krijgen elk een eigen karakter zodat er voor iedereen wel een juiste buitenruimte ter beschikking is.

De residentiële ontwikkeling voorziet in een grote diversiteit aan typologieën met een combinatie van sociale en private woningen. De keuze hiervoor werd voornamelijk ingegeven door de behoefte om een zo groot mogelijke woonkwaliteit te bekomen voor een zo breed mogelijk publiek. De grote keuzemogelijkheid van appartementen of woningen met verschillende oppervlaktes moet een gezonde mix aan potentiele kopers aantrekken. Elk type heeft eigen bijhorende gevels. Een rechtstreeks gevolg van de keuze om verschillende typologieën toe te passen is dus het gevarieerd straatbeeld dat hiermee bekomen wordt. Toch wordt gestreefd naar een eenheid in de architectuurtaal. De combinatie van deze beide ontwerpkeuzen geeft uiteindelijk een harmonieuze verhouding tussen diversiteit en eenheid.