Dit emblematische gebouw werd in de jaren negentig van de vorige eeuw verworven voor de symbolische frank. De werkzaamheden om de muren te redden zijn in november 2016 begonnen. "De uitdaging," zegt architect Philippe Dulière, "bestond erin dat ik aan het bed van een zeer zieke oude dame zat te sparen met een redelijk budget. We hebben dus niet gekozen voor de optie van de esthetiek - die zou hebben bestaan uit het opknappen van alles - maar we hebben de bakstenen en stenen gevels en de structurele elementen, waarvan de toestand een gevaar of risico op aantasting vormde, vervangen. Beschadigde onderdelen, die geen direct of toekomstig risico vormden, werden behouden. Er is gekozen voor herstel in plaats van vervanging".

Op sommige plaatsen was voor het verwijderen van het buitencement en het metselwerk van een halve baksteen nodig. De ontmanteling van het gebouw maakte een meer functionele aanpak mogelijk. Zo kon het bijvoorbeeld een metalen kroonlijst geïnstalleerd worden in harmonie met het nieuwe buitenschrijnwerk. De gebrandschilderde ramen werden tot een minimum teruggebracht. Aan de kleuren werd bijvoorbeeld niet geraakt. Door de demontage en de rust binnenin konden buitenframes met thermische onderbrekingen worden geïnstalleerd. Aan de achterzijde werden de bijgebouwen gesloopt om het gebouw opnieuw te ontdekken. Hier waren de tussenkomsten sportiever, zoals de leistenen dakbedekking van de klokkentoren. De twee originele kruizen werden ook opnieuw gemonteerd.