De conditie waarin we het gebied tussen de Cockerillkaai en de Tim­mer­werfstraat aantroffen was eerder chaotisch. Een aantal grootschalige volumes (het Zuiderpershuis, een bestaand hoekappartementsgebouw en het Muhka) bepaalden, door hun onderlinge interactie, mede de context. We stelden ons de plicht een einde te maken aan deze morfologische ambiguïteit. Onze uiteindelijke configuratie van de bouwvolumes zoekt het midden tussen stedelijke verdichting en ruimtelijke beleving.

Het project bestaat uit 3 gebouwen: Blok A sluit aan op het resterende hoekgebouw en vervolledigt zo de gevellijn van zowel de Cockerillkaai als de Tim­merwerfstraat. Blok B loopt parallel met de Timmerwerfstraat. Blok C omvat het bestaande pakhuis dat gerenoveerd en uitgebreid werd met een aanbouw. De driehoekige ruimte tussen de drie volumes wordt ingericht als privatief binnen­gebied. Op de ontmoeting tussen de drie volumes wordt een privaat pleintje gevormd, dat door zijn openheid perspectieven biedt naar de Scheldekaaien, de Zuiderdokken en het Zuiderpershuis. Op de Cockerillkaai (blok A) vormt het spel van horizontale lijnen, onderbroken door verticale stroken, een tegengewicht t.o.v. de massieve volumes van het Muhka. Dit lijnenspel wordt principieel overal toegepast om de drie gebouwen vormelijk met elkaar te binden en een herkenbaar karakter te geven aan het ganse complex.

Enkel bij blok C, de uitbreiding van het pakhuis, wordt de noordgevel eerder gesloten uitgewerkt, in een vormentaal en materialen die aanleunen bij de specifieke historische context van het pakhuis. De horizontale uitwerking blijft hier beperkt tot de 2 kopgevels. De gevels van Blok A en B langs de Timmerwerfstraat worden plaatselijk onderbroken om lucht- en lichtinval mogelijk te maken in de scherpe hoek tussen de twee straten. Hiermee wordt gerefereerd naar het bestaande gabarit van de straat. Deze ingreep geeft de Timmerwerfstraat een zekere ademruimte, als antwoord op het eerder gesloten en massieve gevelvlak van de sociale woningbouw aan de overzijde. Blok C in de Leuvenstraat herneemt het horizontale thema, maar meer gefragmenteerd, met onderbrekingen. Door het volledige gebouw iets terug te plaatsen ten opzichte van het pakhuis, wordt een perspectief geboden vanaf de Scheldekaaien op de torens van het Zuiderpershuis. Door het gebouw daarenboven los te plaatsen van de ommuringen en de gelijkvloerse verdieping zoveel mogelijk beglaasd uit te voeren, kan de site van het Zuiderpershuis in zijn totaliteit blijven ervaren worden. De scherpe uitwerking van de kopgevel ter hoogte van de Waalse Kaai, opent de Leuvenstraat en mede het zicht naar de inkom van het Muhka. We voorzagen hier tevens een aparte omgevingsaanleg met waterpartijen en stepstones.