Het vroegere ziekenhuis DISCCA daterend van de jaren 1950 word opnieuw ingericht om plaats te bieden aan de 1.200 studenten van de Erasmushogeschool Brussel.
De school wil zich in het Brussels historisch weefsel integreren en in het gebouw drie verschillende departementen, heden gevestigd in verschillende panden, verspreid over de stad, verzamelen (communicatie, sociaal agogisch werk, hotel en toerisme).
Het huidige gebouw, bestaande uit 2 thermisch slecht geïsoleerde delen, geeft uit op een charmant Brussels pleintje: “het Bloemenhofplein”.
De renovatie heeft tot doel een homogeen geheel te maken van het heterogene bestaande gebouw, in dialoog met zijn stedelijke omgeving: de hoofdingang opent zich uitnodigend op het pleintje; een brede luifel bekroont het gebouw en beschermt het terras van het panoramische restaurant, ingeplant op het dakniveau in plaats van de oude technische lokalen.
Zijn zinken bekleding geeft het gebouw een vernieuwd hedendaags uitzicht, doet het letterlijk schitteren in de zon en verbetert tegelijk het energieverbruik. Doordat de ramen diep in de gevel zijn ingewerkt, worden de blonde houten raamkaders beschermd. Op de benedenverdieping beschermen grotendeels opengewerkte panelen, bestaande uit dunne gegalvaniseerde stalen latten, de gevel tegen vandalisme, en laten ze toe dat de grote vensters de ruimte visueel naar de straat opentrekken. Tegelijkertijd filteren ze de blikken van de voorbijgangers. Aan de inkom zijn dezelfde panelen op pivoterende kaders bevestigd, die geopend en gesloten kunnen worden naargelang het tijdstip van de dag en het mogelijke risico op straat. De bestaande bijgebouwen, gelegen binnen het huizenblok, worden door een nieuwe tuin vervangen. Deze laatste is ingeplant op het laagste niveau zodat alle niveau’s natuurlijk worden verlicht, en wordt doorkruist door lichte passerellen, die de verschillende nooduitgangen verbinden.
Binnen het gebouw worden de bestaande structuur en scheidingswanden zoveel mogelijk in hun oorspronkelijke toestand bewaard om de afbraakwerken te beperken. Waar mogelijk, worden ook de vloer‑ en muurbekledingen bewaard en opgenomen in de nieuwe bekledingen, die als ondergrond zullen dienen voor artistieke ingrepen.
Op elke verdieping wordt een zone vrijgemaakt voor de grote stroom studenten, die van de centrale hal naar de drie vleugels van het gebouw vloeit. In de middenvleugel bevinden zich de gemeenschappelijke diensten en lokalen: schoolonthaal, vergaderzalen, multimediazalen enz. De oostelijke vleugel biedt plaats aan klasjes en andere lokalen, terwijl men in de westelijke vleugel grotere klassen en auditoria aantreft. Twee hoofdfuncties kregen bijzondere aandacht: de bibliotheek, gelegen op het onderste niveau, en de open ruimte voor vrije studie, gelegen op de benedenverdieping, worden samengebracht in eenzelfde volume van twee verdiepingen hoog. Ze staan rechtstreeks in contact met het groen van de binnentuin om een rustige, inspirerende en harmonische sfeer te scheppen, die heel bevorderlijk is voor zeer geconcentreerd werk. In schril contrast daarmee staat de cafetaria, die zich op het dak bevindt, hoog boven de van leven krioelende stad. Dit is een plaats voor vrije sociale interactie, die uitgeeft op een groot houten terras. Een glazen luifel biedt bescherming tegen zon en regen en bekroont de gevel.
De gevel van de binnentuin kan worden bedekt met tijdelijke muurschilderingen, die om de drie tot zes jaar worden vervangen, in symbiose met het dynamische leven van de Erasmushogeschool.
