De Koninklijke Sint-Hubertusgalerijen dateren van het jaar 1847 en werden door het koninklijk besluit van 19 november 1986 volledig als monument geklasseerd.
Tijdens de wedstrijd die in 2003 door de Société Civile Anonyme des Galeries Royales Saint-Hubert op poten werd gezet, heeft Archi 2000 de opdracht voor de renovatie en bouw van kantoren, woningen en het hotel op zijn eentje in de wacht gesleept. Hiervoor is het een tijd lang in zee gegaan met bureau l'Escaut voor de renovatie van het Theater (de scenografie).
Het "kantoren-woningproject" omvatte de renovatie en verbouwing van de verschillende delen van de Koninklijke Galerijen, de Koninginnegalerij en de Prinsengalerij voor de inrichting van de bestaande kantoren en de verwezenlijking van nieuwe woningen.
De renovatie van deze ruimten was niet alleen nodig opdat de Galerijen hun goede staat zouden behouden, maar ook opdat sommige lokalen toegankelijk zouden worden door ze op te nemen in een programma van algemene organisatie.
Een vloeroppervlakte van 974 m² werd omgevormd tot zes nieuwe appartementen die zich grotendeels onder de daken bevinden.
Een vloeroppervlakte van 605 m², die vroeger voor kantoren bestemd was, werd nu gerestaureerd en vergroot met de 107 m² vloeroppervlakte die door de opslagruimte van een handelszaak werd ingenomen.
Er werden drie nieuwe liften geïnstalleerd in de trapkokers waarbij de liftschachten binnen het bestaande volume werden ingebouwd, zonder dat de grootte van het dak hierbij werd aangepast. Bij de werken werd rekening gehouden met de huidige brandveiligheidsvoorschriften.
Ook het oude hotel Aux Arcades dat zich op het nummer 38 van de Beenhouwersstraat bevindt, werd aan een renovatie onderworpen. Vandaag de dag bieden het Hôtel en de Comptoir des Galeries 23 kamers aan die boven de boekhandel Flammarion gelegen zijn.
Het specifieke project van het Theater bestond uit de "identieke" renovatie van het Théâtre des Galeries.
Het theater werd in 1847 ontworpen door de architect Jean-Pierre Cluysenaar, architect van de Galerijen waar het gebouw deel van uitmaakt.
De foto's brengen twee opmerkzame elementen van dit theater onder de aandacht. De koepel werd verwezenlijkt op basis van een project van de kunstschilder René Magritte en toont de voorstelling van voorbijdrijvende wolken op een azuurblauwe achtergrond met een kleurschakering die ongetwijfeld aan het werk van de kunstenaar doet denken.
De koepel fungeert als cassette voor de grote luchter van 6 meter doorsnee, bedacht door de ontwerper Stéphane Jasinski in 1951. Deze uitzonderlijke luchter bestaat uit bollen van mondgeblazen glas van Venini, de Venetiaanse glasblazer. Er zijn 3.384 bollen.
Dit alles werd nauwgezet opgevolgd door de Koninklijke Commissie voor Monumenten en Landschappen.
De Brusselse regering heeft in mei 2007 voorgesteld om het theater in te schrijven op de indicatieve lijst van het Unesco-werelderfgoed.