Het Brugmann-ziekenhuis, dat tussen 1907 en 1923 in een park in het noordwesten van Brussel werd gebouwd, moest dringend opnieuw in zijn totaliteit worden beschouwd om te beantwoorden aan de huidige en toekomstige functies. Daarnaast moest de architectuur van Horta worden gered en moest er eenheid worden geschapen in de inrichting van de site, waarbij het paviljoenkarakter van het ziekenhuis en de totaliteit van de gebouwen in hun ziekenhuisfuncties werden bewaard.

Een aantal recente paviljoenen en meerdere de uitbreidingen verdwenen. De kamereenheden, verantwoordelijk voor de meest veeleisende ruimtelijke organisatie, werden voor het merendeel ondergebracht in 5 nieuwe vleugels op 3 niveaus boven een begraven laag die alle medisch-technische en logistieke diensten bevat. Deze laag wordt verlicht door ruime patio’s en een glazen galerij. Het belang van deze 5 nieuwe vleugels impliceert de opoffering van drie vleugels achter paviljoen E van Horta. De galerij en de andere vleugels van het paviljoen die uitgeven op de volledige site, worden echter bewaard. Een aantal andere paviljoenen zijn het onderwerp van een zorgvuldige renovatie. Met name de oude beschermde kapel wordt nauwgezet gerestaureerd en aangepast aan haar nieuwe functie als congrescentrum.