De opdrachtgever zocht een kwalitatieve invulling voor een aangekocht kantoorpand, waar eigen kantoren en een stuk kantoorruimtes om te verhuren in zouden komen. Het bestaande gebouw, een parking op twee niveaus met kantoor in een volgebouwd binnengebied, vertoonde geen herbruikbare kwaliteiten. Het werd afgebroken ten voordele van het nieuwe concept waarbij het binnengebied werd ontpit en ruimte ontstond voor de nieuwe volumes. Het project Curalia bestaat uit twee volumes: de voorbouw, en het binnengebied waar de parking werd vervangen door een grote tuin met laag kantoorpaviljoen. Het voorgebouw bevindt zich in de straat op de overgang van herenhuizen naar kantoorgebouwen. Om deze overgang te realiseren zoekt de gevel naar een gepast ritme van raamverdelingen, schaal, kroonlijsthoogtes en plintaccentuering. De lijnen en verticaliteit van de herenhuizen werden geïnterpreteerde en geven als het ware een vibratie in de omgeving. 

Transparantie
Het binnengebied doet denken aan een eiland: middenin een tuin, aangeplant met medicinale planten, ligt een laag kantoorgebouw van twee verdiepen volledig losgewerkt van de beschermmuren zodat een paviljoen ontstaat. De tuin loopt als een buitengalerij rond het gebouw en geeft er een extra dimensie aan. Het openwerken naar de tuin, dat is een eerste doel dat men bij CONIX RDBM Architects wilde bereiken: de gelijkvloersniveaus van beide gebouwen (voorkant en binnengebied) zijn dan ook volledig in glas zodat je vanop de straat al een glimp ontvangt van het spel dat zich in de tuin afspeelt. Een galerij verbindt het gelijkvloers van de voorbouw met die van de binnenbouw, zodat je als het ware door de tuin van het ene gebouw naar het andere wandelt. Zelfs de voorbijgangers kunnen doorheen de filter van het gebouw genieten van het uitzicht in dit eiland van rust en schoonheid.
Façades
De façade van de voorkant sluit aan op het ritme van de bestaande façades in de straat. Het verticaal gevoel wordt versterkt door de verticaliteit van de zonnewering en het chassis, en de algemene uitwerking van de voorkant. Het zeer hoge gelijkvloers valt op harmonieuze wijze samen met de gelijkvloers verdiepen van de omliggende huizen. Het geheel van façades aan de achterkant herneemt de verticaliteit van de façade van het hoofdgebouw. De ramen gericht naar het binnenplein veranderen ietwat van positie. Ze verspringen: daar speelt zich de overgang af tussen het verticale ritme van het gevelbeeld van de straatkant en het horizontaal aspect van het paviljoen. De overgang zet de volumetrie binnen het project in de verf. Enerzijds wordt de achterste façade visueel verlengd, anderzijds onderstreept ze de harmonieuze dualiteit van de volumes. 

Geveloriëntatie
De oriëntatie van de gevels eiste maatregelen om het gebouw te beschermen tegen oververhitting, maar tegelijk was het dat natuurlijk licht dat voor mooie effecten zorgde op de gevels. De uitdaging was dus om de gebouwen effectief te beschermen zonder de uitzichten en het natuurlijk licht te verliezen. Daarbij kwam nog kijken dat het geheel homogeen moest blijven om een geheel tot stand te brengen. De achterste gevel bestaat uit glasgedeeltes en bleke profielplaat, gecombineerd met verticale lamellen. Het geheel zorgt ervoor dat de uitzichten zeer gevarieerd en interessant zijn en dat de zonnestraling gebroken wordt. Het paviljoengebouw, dat uit zichzelf beter beschermd is tegen de zon voor het gehele zuid-gerichte gedeelte van het gelijkvloers, zorgt ervoor dat de gelijkvloers aan beide kanten volledig transparant kunnen blijven en zo het maximum aan natuurlijk licht krijgen. 

Materialen
De voorkant van het gebouw is opgetrokken in wit gepolijst architectonisch sierbeton. Op die manier blijven de tonen die reeds aanwezig waren in de straat bewaard en keert de bepleistering van de andere gevels in de straat ook terug in het nieuwe gebouw. De zonnewering is in bleek staal, zodat de gevel een hedendaags, sober en elegant uitzicht krijgt. De achterste gevels, daarentegen, zijn “bekleed” met bleek metalen traanplaten. Het materiaal suggereert de idee van een gordijn gedrapeerd rondom het gebouw en geeft een hedendaagse lichtheid aan het project. De reflectie van het licht en het blinken van het materiaal in combinatie met de tuin zorgt bovendien voor een geborgen, bijna feeëriek gevoel in dit binneneiland. 

Een tuin die oproept tot rust
De tuin is als het ware naar de bezoeker gericht. De auto’s en wegen werden bewust geweerd uit deze binnentuin, zodat een visueel kwaliteitsvolle ruimte tot stand komt voor de gebruikers van de gebouwen. Dit geeft een extra meerwaarde voor toekomstige gebruikers: een buitenruimte, tuinen en terrassen die zeer bevorderend zijn voor de werksfeer en waar het gezellig vertoeven is. Vanaf de straat is de tuin heel zichtbaar. Ze werd ingericht als een officinale tuin: tal van medicinale planten en bomen werden gebruikt, binnen een informeel en rustig tuinontwerp. De buitenruimte werd daarbij aanschouwd als een werk- en ontspanningsruimte, voor het personeel en de bezoekers. De tuin brengt rust in de dagelijkse werkomgeving. Een groendak wordt voorzien voor het paviljoen in de tuin. De aanplanting in de ruimte tussen de buitenmuur en het paviljoen zorgt voor natuurlijke bescherming tegen de zon voor het bovenste verdiep, bovenop de zonnewering die mee voor een intieme sfeer zorgt in dit eiland. De tuin komt terug tot in het interieur, waar men kruidenbakken en boompjes geïntegreerd ziet in muren en tafels.