Langs de Vorstlaan in Oudergem ging een verouderd gebouw uit de jaren zeventig tegen de grond en werd het vervangen door een nieuw gebouw met 89 woonunits, 2 handels- en kantoorruimtes en een ondergrondse parkeergarage met 108 plaatsen.

In tegenstelling tot de uniforme gevel van het afgebroken gebouw en om het nieuwe gebouw te doen passen in de stedelijke context, koos de architect voor een wisselend spel van volumes en lijnen. Het gelijkvloers en de vijf verdiepingen erboven vormen namelijk een grote sokkel waarop twee ‘vrijstaande’, afwijkende volumes werden neergezet. Op de hoogste verdiepingen genieten de bewoners bijgevolg van meer lichtinval en van een mooier zicht. De combinatie van de brede basis met de smallere blokken erboven geeft het geheel een slanker uitzicht. Ze zorgt bovendien voor een grote variatie aan appartementen, met oppervlaktes van 38 m² tot 148 m².

Het oude gebouw vormde vroeger een hoge muur die zijn schaduw wierp over een deel van de speelplaats van de school naast het gebouw. Dat ‘probleem’ is nu grotendeels opgelost dankzij de opening tussen de twee volumes bovenop de sokkel en dankzij de kleinere vloeroppervlakte vanaf de zesde verdieping. Op die manier wordt niet alleen minder zon afgenomen van de buurt, de bewoners van de hoogste appartementen genieten ook van veel meer licht en bezonning.