Het Internationaal Rogiercentrum werd gebouwd op het scharnierpunt van de jaren '50 en '60 op de plaats van het oude Noordstation. Het oorspronkelijke project, dat werd getekend door de architect Cuisinier, was een zakencentrum van 30 verdiepingen dat uit twee gebouwen bestond. Het ene, aan de voorkant, omvatte de kantoor- en woonzones, le Théâtre National en de handelszaken. Het andere, aan de achterkant, bevatte de tentoonstellingszalen, het busstation, de parking voor personenwagens en het tankstation. In 1998 bleef alleen het voorste deel nog over.

Na een eerste studie in 1998 door het bureau KPF hebben de wijzigingen aan de Noordwijk en de almaar grotere vraag naar parkeerplaatsen de nieuwe eigenaars van de toren ertoe aangezet om een nieuwe stedenbouwkundige aanvraag in te dienen voor de afbraak-wederopbouw van de hele toren.

De bouwvergunning die ze op 25 september 2002 kregen, liet toe 2 vleugels te bouwen van 32 verdiepingen hoog met de gevel aan het Rogierplein. Een nieuwe bouwvergunning

om het silhouet van het gebouw te verlichten werd afgeleverd op 15 oktober 2002. Ze laat toe 2 asymmetrische vleugels te bouwen (28 verdiepingen langs de Brabantstraat en 35 verdiepingen langs de Vooruitgangstraat). In deze nieuwe versie worden de ventilatieroosters van de gevels van de sokkel verwijderd en bedekken de light-shelves van de hoofdgevels van de 2 grote vleugels deze niet volledig, wat het silhouet verder verlicht.

Aangezien een nieuwe koper voor het gebouw werd gevonden, werd een nieuwe bouwvergunning uitgereikt die toeliet het auditorium te verwijderen, de eerste kelderverdieping als opslagruimte te gebruiken en een 5e kelderverdieping toe te voegen om als parking te gebruiken. Een laatste bouwvergunning die op 1 oktober 2004 werd aangevraagd laat toe aan elke toren twee verdiepingen toe te voegen wat de totale oppervlakte op 88.000 tot 93.000 m² brengt.

Rails met led-lampen in 3 primaire kleuren zijn in de dubbele gevel opgenomen. Hiermee kan elk raam in een andere kleur worden verlicht en ontstaat op de gevels een unieke lichtanimatie. Dit "Space Canon" werd met Hedi Light op punt gesteld.