De Campus AZ Monica heeft een beperkte oppervlakte en ligt aan het kruispunt van twee straten. De uitbreiding (vleugel D) moest gebeuren langs de Herentalsebaan, een luidruchtige toegangsweg zonder charme. De architecten hebben besloten om een gesloten volume langs deze straatkant te bouwen en de patiëntenkamers te richten naar het groen met zicht op de binnentuin. Dankzij de dalende volumes is de verbinding tussen de ondergrondse parkeergarage en de straat nu veilig. Tegelijkertijd werd er voor de voorzijde van het gebouw een groene tuin getekend, die een afstand tot de straat creëert en een gunstige verandering teweegbrengt.

Als een beeldhouwwerk onderbreekt de verrassende bakstenen gevel het banale uiterlijk van de weg. Dit strakke, gesloten karakter aan de straatzijde staat in schril contrast met de adembenemende helderheid van de patio in het epicentrum van het ziekenhuis. Deze patio is het kruispunt van alle ambulante verkeer. Hier vindt u de liften boven de parkeerplaats, de receptie en het restaurant.
Op basis daarvan is het ziekenhuis leesbaar en krijgt het een duidelijke structuur. Het geïntegreerde kunstwerk rondom de bewegwijzering die erin verweven zit, ondersteunt deze leesbaarheid. De patio is voorzien van een glazen koepel met een metalen scharnier.

Het ziekenhuismanagement wil het ziekenhuis positioneren op vlak van acute en ambulante zorg door te kiezen voor een ambitieus programma, ondanks een beperkte oppervlakte. Het masterplan voorziet tegelijkertijd een gestructureerd kader met logische circulatiepatronen voor het hele ziekenhuis en de nodige flexibiliteit voor wijzigingen en uitbreidingen. De lopende werken zouden in 2021 moeten afgerond zijn.